Japonya'ya yeni geldiğim dönemlerde evimi Winnie The Pooh'lu eşyalarla doldurmuştum.Tuvaletim de buna benzerdi yani :) Mutfağımdaki eşyalar falan.Neyse birgün Yoshi'nin iş arkadaşlarını yemeğe davet ettim.Türk yemekleri,Türk misafirperverliği falan.O dönemde yeni yeni Japonca öğreniyorum.Dolayısı ile hakkımda bolca dedikodu yapılabildiği bir dönemdi.
Salak/gıcık kız demesin mi ayy ev anaokulu gibi.Benim anlayacağımı düşünmemişti.Ama nerden bilsin ki benim Türkiye'de anaokulu öğretmeni olduğumu bu sebeple bu kelimeyi bildiğimi.
Ne dedin sen diye sorunca masada buz gibi bir rüzgar esti.Yoshi hemen konuyu çevirdi.Çevirdi çevirmesine de sonra o kız ne işler çevirdi :) Yıllar geçti ben tezimde haklı çıktım.
Bu da böyle bir anımdır.Zaten o günden sonra da eve karakterli eşyalar almadım.Halı,yastık vs.Ama artık evimizde 2 tuvalet var.Artık 2.kattakini özgürce karakterli şeylerle süsleyebilirim.
Yani adamlar böyle şeyler üretiyor birilerinin de alması lazım.Bu birileri neden ben olmayayım.
Bu tarz ürünler görüpte almam ben diyebilir misiniz?
keşke Türkiye'de de gelişse bu sektör xD
YanıtlaSilBoşver sen onları, alalım kullanalım :)
YanıtlaSiltabiki alıp kullanırım çok sevimli hem bence böyle şeyler insanın içindeki (çocuğu) masumiyeti gösteriyor. o aptal kız ne anlar kıskanmıştır kesin :))
YanıtlaSilneler oldu yıllar geçti tezinde haklı çıktın ben onu merak ettim daha çok bak :D
YanıtlaSil